“ถิ่นเมืองหนาว ภูเขาเรียงราย หลากหลายไม้ผล ถ้ำใหญ่หน้าผล ผู้คนร่ำลือ ถิ่นนี้คือหนองเชียงรอดเหนือ เดินป่าสัมผัสธรรมชาติ ชมถ้ำสัจธรรม และเที่ยวสวนสตรอเบอร์รี่ เที่ยววิถีธรรมชาติ”

เนื่องจากหมู่บ้านแห่งนี้มีหนองน้ำขนาดไม่ใหญ่นักและเป็นบริเวณที่สัตว์ป่าน้อยใหญ่ลงมากินน้ำ และข้างๆ หนองน้ำ
แห่งนี้มีต้นไม้ขนาดใหญ่ที่มีชื่อว่าต้นเชียง (ต้นเฉลียง) มีลักษณะเอนพาดเกือบทับทาง เวลานายพราณและชาวบ้าน
เข้าไปหาของป่าจะต้องรอดผ่านไปมา ต่อมาชาวบ้านจึงเรียกหนองน้ำแห่งนี้ว่า “หนองเชียงรอด” ซึ่งเป็นที่มาของชื่อหมู่บ้าน

มาทำความรู้จัก “ไทคอนสาร”
คอนสารเป็นเมืองเก่าแก่ตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น มีนายภูมี ชาวเมืองนครไทย เมืองพิษณุโลก ได้นำพรรคพวกมาเที่ยวป่า เห็นว่าบริเวณนี้มีความอุดมสมบูรณ์ จึงได้ตั้งถิ่นฐานเป็นหัวหน้าหมู่บ้านอยู่ที่นี่ ต่อมาได้นำขี้ผึ้ง งาช้าง และดินประสิว เป็นเครื่องราชบรรณาการทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฬาจุฬาโลก จึงได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าเป็น “หมื่นอร่ามกำแหง” มีตำแหน่งเป็นนายหมวด มีหน้าที่รักษาป่า ผึ้ง และมูลค้างคาวในบริเวณนี้ เนื่องจากระยะทางจากกรุงเทพมหานครถึงบ้านคอนสารไกลมาก พระราชสารตราตั้งนั้นต้องห่อผ้า แล้วใช่ไม้คอนมาจนถึงหมู่บ้านที่ตนอยู่ จึงเรียกหมู่บ้านว่า คอนสาร มาจนทุกวันนี้ต่อมาหมื่นอร่ามกำแหงได้เลื่อนยศเป็น “หลวงชิตสงคราม” เป็นเจ้าเมืองคอนสารคนแรก จนมีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง เมืองคอนสารจึงยุบมาเป็นตำบลหนึ่งของอำเภอภูเขียว และได้แยกเป็น กิ่งอำเภอคอนสาร เมื่อ พ.ศ. 2501 ได้ยกฐานะเป็น อำเภอคอนสาร เมื่อ พ.ศ. 2503จะเห็นว่ากาษาพูดของชาวคอนสารแตกต่างจากกาษาอีสานทั่วไป เนื่องจากสำเนียงจะเหมือนภาษาของชาวนครไทยและหล่มสัก เพราะบรรพบุรุษมาจากเมืองพิษณุโลกนั่นเองคนทั่วไปและชาวคอนสาร จึงมักเรียกตนเองว่า “ไทคอนสาร”

น้ำยาล้างจาน
฿10.00 หยิบใส่ตะกร้า

ตะกร้าจากเส้นพลาสติก
฿100.00 หยิบใส่ตะกร้า

กล้วยเบรกแตก
฿30.00 หยิบใส่ตะกร้า

กระถางยางรถยนต์
฿70.00 หยิบใส่ตะกร้า

No Blogs found