ประเพณีกำฟ้า ผ้าทอป่าแดง แหล่งข้าวสมบูรณ์ เจือจุนน้ำใจ
เกรียงไกรสาวงาม ถือความสามัคคี
จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่สันนิฐานว่า พื้นที่ในหมู่บ้านป่าแดงเป็นพื้นที่ป่าทั้งหมด
ซึ่งมีปาไม้แดงค่อนข้างมาก เมื่อได้ย้ายเช้ามาอยู่จึงเรียกกันจนติดปากว่า “บ้านป่าแดง” ทั้งนี้ หมู่บ้านปาแดง ก่อตั้งขึ้นเมื่อ วันที่ 23 มี นาคม 2457 โดยมี 15 ครอบครัว ย้ายมาจาก อ.บ้านหมี่และ อ.เมือง จ.ลพบุรี พร้อมด้วยมีพระภิกษุ สามณร ติดตามอีก 7 รูป จากนั้นมีอีกหลายครอบครัวที่ย้ายตามมา อยู่เรื่อยๆ จนตั้งเป็นหมู่บ้านป่าแดง หมู่ที่ 1 และได้แยกออกเป็นหมู่ที่ 6 เมื่อ พ.ศ. 2527 และต่อมา ได้แยกออกเป็นหมู่ที่ 7 เมื่อ พ.ศ. 2530 ปัจจุบันบ้านป่าแดงเป็นหมู่บ้านขนาดใหญ่ มีผู้อาศัยมากกว่า 1,000 ครอบครัว โดยบ้นบำแดงตั้งอยู่ ต.หนองพยอม อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร ด้านอาหารที่เป็นเอกลักษณ์ประจำท้องถิ่นของไทยพวน ส่วนใหญ่จะเป็นปลาร้า ปลาจ่อม ผ่อแจ๋ว (น้ำพริก) ห่อหมก ส่วนอาหารที่นิยมทำในงานเทศกาลงานบุญต่างๆ ได้แก่ ข้าวปุ้น ข้าวจี่ ข้าวหลาม ขนมกงแหน ข้าวโล้ง ดาดกระทะฯ ขณะที่ การแต่งกายของชาวพวนป่าแดง จะคล้ายกับคนไทย ผู้หญิงนุ่งซิ่นมัดหมี่ สวมเสื้อตามสมัยนิยม หญิงสูงวัยมักสวมเสื้อคอกระทะ หรือเสื้ออีเป้า
(เสื้อคอกระเช้า) ชายนุ่งกางเกงขาก๊วยหรือขายาว สวมเสื้อตามสมัยนิยม ถ้ากล่าวถึงจุดเด่นของหมู่บ้านป่าแดง อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร คือ ภาษาพวน ซึ่งเป็นภาษาถิ่น ที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นเฉพาะ ลีลาสำเนียงไพเราะ น่าฟัง อาทิ ฮักเด้อ-รักนะ, สีนๆ-เหมือนยุ่งๆ, ไปกะเรอ-ไปไหน, ไปกับเผอ-ไปกับใคร, เอ็ดพิเรอ-ทำอะไร, น้ำเหี้ย-น้ำหก, เอ็ดเวี้ยะ-ทำงาน เป็นต้น ผ้าทอบ้านบำาแดง ชาวบ้านป่าแดงที่อพยพมาจากบ้านหมี่ จ.ลพบุรี มีภูมิปัญญาการทอผ้า ติดตัวมา โดยจะทอผ้าเพื่อใส่กันเอง จากนั้นได้เริ่มทอผ้าออจำหน่ายเป็นรายได้เสริม มีการรวมกลุ่มลงเงินหุ้นเพื่อบริหารจัดการ แต่ทอกันตามบ้าน โดยสมาชิกจะนำผลิตภัณฑ์มาขายที่กลุ่ม ทั้งนี้กลุ่มได้สนับสนุนทั้งในด้านการผลิต การจัดการ รูปแบบ การพัฒนาคุณภาพฝีมือ และให้บริการเงินทุน
